Nico Cappaert| 13/05/2015
André Vermeulen was maandagvoormiddag op bezoek in Jan Breydel. Hij had maar één doel : Mathew Ryan in levende lijve ontmoeten.
Inderdaad, geen wereldschokkend nieuws, want de Aussie is bij duizenden Clubfans immens populair. Het wordt wel écht interessant als men weet dat deze intussen 70-jarige Bruggeling meer dan een halve eeuw geleden Brugge achter zich liet voor een definitieve oversteek naar Australië. “Ik was amper een meter groot toen er al volop blauw-zwart bloed door mijn aderen stroomde”, vertelt André, die een drietal weken geleden voor het eerst in zeven jaar nog eens zijn familie in de Breydelstad komt opzoeken. “Ik wou Mat absoluut eens live ontmoeten”, legt hij zijn aanwezigheid uit. “Niet in het minst omdat ik in Baulkham Hills woon of amper tien minuten van zijn ouderlijke woning in Castle Hills.”
Wat bezielt een 18-jarige Bruggeling zijn vaderland en familie achter te laten voor een onbekend avontuur in Australië ? André Vermeulen moet niet lang nadenken om daar een gedecideerd antwoord op te geven. 'Simpel: Australië bood in de jaren 60 meer kansen voor mij dan het België van toen'.
André Vermeulen bouwde er een mooi en vooral aantrekkelijk leven uit. Hij leerde er een Australische schone kennen – Patricia genaamd – en ze zetten samen onder meer twee dochters op de wereld.
“Hoe ik daar aan de kost kwam of kom?”, kaatst hij de bal terug. “Ik heb van mijn ouders armen en benen gekregen. Van hard werken, ga je niet dood. Ik promoveerde mezelf tot aannemer in de bouw. Op het toppunt van mijn kunnen, telde ik elf werknemers in dienst. Ondanks mijn leeftijd denk ik nog lang niet aan afbouwen. Ik doe het beroepshalve al enkele jaren wel iets kalmer aan, maar de job wordt nog altijd uitgeoefend, met vandaag nog slechts twee werknemers aan mijn zijde.”
André poseerde samen met een Belgische nicht bij Maty
Terugkeren naar Brugge is voor André Vermeulen altijd een aparte belevenis, maar de laatste decennia gebeurt dat steeds minder.
“Het hart van de stad is nog niet veel veranderd. Daar wordt terecht niet aan geraakt”, stelt de gewezen Sint-Kruisenaar vast. “De randgemeenten daarentegen wel. Ik heb de afgelopen weken nog niet weinig mijn ogen uitgekeken. Ik bezocht onder meer de gronden waar Clubs vroeger stadion – De Klokke - stond en waar ik als bengel om de twee weken de thuiswedstrijden op de eerste rij volgde. Ik mis Blauw-Zwart enorm, maar gelukkig is er internet. Down under laat ik via dat kanaal nauwelijks een wedstrijd van Club aan mij voorbijgaan. Ik houd ook de site van ‘mijn club’ dagelijks nauwlettend in de gaten. Ik wil over alles op de hoogte blijven. Ik had bijzonder graag de wedstrijd op Anderlecht bijgewoond, maar het was onmogelijk een ticket in de wacht te slepen.”
Het missen van de topper werd maandag evenwel ruimschoots goedgemaakt toen hij Mathew Ryan aan de kleedkamerdeur eventjes kon vastklampen. “Je kan niet geloven hoe zeer ik naar dat moment heb uitgekeken”, wordt André net niet emotioneel. “Vrijdag was ik hier ook al om hem mogelijks te ontmoeten, maar toen bleek dat er een gesloten training was op het hoofdveld. Een bereidwillige steward kon de pijn een beetje verzachten toen hij een wedstrijdshirt, gekocht in de shop, met zijn naam erop aan de doelman voorlegde om een handtekening op te zetten. Vandaag is mijn tweede poging met deze ‘meet and greet’ een écht schot in de roos. “
De superlatieven aan het adres van Mat vlogen in het rond toen André ‘zijn groot idool” pal voor hem stond.
“Het is fantastisch dat je voor mij eventjes tijd wil vrij maken”, lachte de Australische Bruggeling. “Kijk, dat is typisch voor Australiërs : de vriendelijkheid zelve. Begrijp je nu waarom ik al meer dan 50 jaar in je land woon ? Je bent niet alleen in Brugge een held, maar ook in je thuisland wordt je doen en laten bij Club op de voet gevolgd. Er is nog een tweede reden waarom ik je eens wou ontmoeten in mijn geboortestad. Ik woon immers in Balkham Hills op tien minuten van je ouderlijke woning in Castle Hills. Als ik terug thuis ben (André vliegt zondag a.s. met zijn vrouw Patricia uit Londen naar Sydney, red.) zal ik haar gegarandeerd eens opzoeken.”
Mathew Ryan was met dit blitz-bezoek van André Vermeulen in de meest aangename zin verrast. “Kom je speciaal van Australië naar hier om mij te zien ?”, vroeg hij zich in een eerste reactie af. Toen hem bovenstaande uitleg hem nog eens kort werd uiteengezet, kon Maty dit onaangekondigde maar aangenaam bezoek makkelijk plaatsen. “Doe ze de groeten thuis”, klonk het bij het afscheid.
